امیدواری ؟!

 در سینه اگر غصه به اندازه عالم دارم
کافیست بخندی که فراموش کنم غم دارم

اولین پست رسمی !!!

ما شعله شوق تو به صد حیله نشاندیم

دامن مزن این آتش پوشیده مارا ...

پست شماره صفر

سلام !
بعد مدت ها دوباره رو به وبلاگ آوردم , دوران دبیرستان یکم از این جور کارا انجام میدادم اما بیشتر فضای نوجوونی و البته کمی هم کودکی داشت .
نمیدونم میخام با این وبلاگ جدید چیکار کنم راستش
خیلی دوست دارم هر روز یه پست بذارم , از هر چیزی شده البته چیزای قابل پخش ...
به طرز وحشتناکی نمیدونم چی باید اینجا بنویسم , میترسم لوس باشه یا چمیدونم هر چیز دیگه ای , احتمالا چند صباح دیگه بیام همه مطالب این پستو عوض کنم ....
امیدوارم پستای بعدی بهتر بشن , منم علاقمو از دست ندم و وبلاگ کاریمو دنبال کنم و مهم تر از همه یه اسم خوب واسه اینجا پیدا کنم ...