پنجشنبه, ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۶، ۰۶:۴۹ ب.ظ
جمهوری
مهم ترین اتفاق این یک هفته گذشته مسلما صحبت های میدانی با مردم روی خیابان جمهوری بود . از کارگر آن کارگاه کفاشی که فلاکت و ناامیدی از سر و رویش میریخت تا آن پیرمردی که با دیدن اکیپ ما گفت : خداوند شما جوان ها را حفظ کند .
قرا بر این بود برویم و رای های خاکستری را بنفش کنیم , آنهایی که دو دل هستند را یکدل کنیم , آنهایی که دل خوشی ندارند را امیدوار کنیم , آنهایی که از انتخابات 88 به بعد رای نداده بودند را مجاب کنیم شرکت کنند , آنهایی که میگفتند همه شان سر و ته یک کرباسند را قانع کنیم شاید یکی از آنها بهتر باشند , آنهایی که میگفتند یک رای من چه تاثیری دارد را قانع کنیم که اولا همین یک رای ها هستند که سرنوشت ملتی را تعیین میکنند ثانیا اطرافیانی هستند که رای تو روی تصمیم آنها هم تاثیر داشته باشد , آنهایی را که میگفتند رای ندادن در انتخابات خوش یک رای است پاسخ دهیم در فلان انتخابات و بهمان سال نتیجه قهر کردن و رای ندادن را همگی مشاهده کردیم و با اثرات آن هنوز درگیریم , آنهایی که معتقد بودند دوره 84 تا 92 بهترین دوره سالهای اخیر بود را بگوییم مگر یادتان نیست که در همان دوره آرمانیتان به خاطر سخت بودن شرایط اقتصادی و وضع معیشتی روحانیون بلندمرتبه فریاد برمی آوردند مردم میتوانند با یک وعده در روز نیز زندگی کنند و یا آن دیگری که میگفت اگر نمیتوانند مرغ بخورند اشکنه بخورند , آنهایی که ...
این چند روز تجربه متفاوتی برای من بود , اولین انتخابات ریاست جمهوری که من به طور کامل با آن درگیر بودم . من به عنوان یک دانشجو در حالت معمول با تیپ مشخصی از افراد سر و کار دارم و این فرصت پیش آمده , توفیق اجباری شد تا ببینم نه همه چیز سیاهِ سیاه است و نه همه چی سفیدِ سفید و هستند کسانی که نتیجه روشن و ملموس در زندگیشان میخواهند از دولت آینده
خلاصه این که همین تغییرات کوچک , همین کنترل شدن تورم , همین آزادی بیشتر فضای دانشگاه , بازگشت عده ای از دانشجویان ستاره دار و از همه مهم تر روی کارنیامدن عده ای تندروی خشک و عوام فریب برای من و دوستانم کافی بود تا در وهله اول خودمان و پس از آن مردم حق پذیر اطرافمان را با استدلال و منطق قانع کنیم ریاست جمهوری حسن روحانی بهترین گزینه برای چهار سال پیش رویمان است .
پ.ن. : قلبا امیدوارم سال 1400 از تصمیمی که گرفتم پشیمان نباشم (ان شا الله که نخواهم بود)
قرا بر این بود برویم و رای های خاکستری را بنفش کنیم , آنهایی که دو دل هستند را یکدل کنیم , آنهایی که دل خوشی ندارند را امیدوار کنیم , آنهایی که از انتخابات 88 به بعد رای نداده بودند را مجاب کنیم شرکت کنند , آنهایی که میگفتند همه شان سر و ته یک کرباسند را قانع کنیم شاید یکی از آنها بهتر باشند , آنهایی که میگفتند یک رای من چه تاثیری دارد را قانع کنیم که اولا همین یک رای ها هستند که سرنوشت ملتی را تعیین میکنند ثانیا اطرافیانی هستند که رای تو روی تصمیم آنها هم تاثیر داشته باشد , آنهایی را که میگفتند رای ندادن در انتخابات خوش یک رای است پاسخ دهیم در فلان انتخابات و بهمان سال نتیجه قهر کردن و رای ندادن را همگی مشاهده کردیم و با اثرات آن هنوز درگیریم , آنهایی که معتقد بودند دوره 84 تا 92 بهترین دوره سالهای اخیر بود را بگوییم مگر یادتان نیست که در همان دوره آرمانیتان به خاطر سخت بودن شرایط اقتصادی و وضع معیشتی روحانیون بلندمرتبه فریاد برمی آوردند مردم میتوانند با یک وعده در روز نیز زندگی کنند و یا آن دیگری که میگفت اگر نمیتوانند مرغ بخورند اشکنه بخورند , آنهایی که ...
این چند روز تجربه متفاوتی برای من بود , اولین انتخابات ریاست جمهوری که من به طور کامل با آن درگیر بودم . من به عنوان یک دانشجو در حالت معمول با تیپ مشخصی از افراد سر و کار دارم و این فرصت پیش آمده , توفیق اجباری شد تا ببینم نه همه چیز سیاهِ سیاه است و نه همه چی سفیدِ سفید و هستند کسانی که نتیجه روشن و ملموس در زندگیشان میخواهند از دولت آینده
خلاصه این که همین تغییرات کوچک , همین کنترل شدن تورم , همین آزادی بیشتر فضای دانشگاه , بازگشت عده ای از دانشجویان ستاره دار و از همه مهم تر روی کارنیامدن عده ای تندروی خشک و عوام فریب برای من و دوستانم کافی بود تا در وهله اول خودمان و پس از آن مردم حق پذیر اطرافمان را با استدلال و منطق قانع کنیم ریاست جمهوری حسن روحانی بهترین گزینه برای چهار سال پیش رویمان است .
پ.ن. : قلبا امیدوارم سال 1400 از تصمیمی که گرفتم پشیمان نباشم (ان شا الله که نخواهم بود)
